Beertje is ondeugend!

Op zijn teentjes, liep Beertje….. zachtjes naar beneden.
Voetje voor voetje liep hij naar de keuken.
Hij klom op het krukje en pakte de pot die op de tafel stond.
Stak zijn vingertjes in de pot en begon zijn vingers af te likken.
Er zat namelijk heerlijke honing in de pot.
Steeds opnieuw ging zijn handje erin en likte hij zijn vingers helemaal af.
Maar na een tijdje kreeg hij last van zijn buikje en hij ging weer naar zijn bedje.

De volgende morgen kwam mama beer naar beneden en schrok, de pot was half leeg gegeten, wie had dat gedaan, dacht ze!
Ze riep Beertje… want hij moest naar school, maar hij kwam niet. Mama liep naar boven en zag Beertje…,huilend op zijn bedje zitten.
Wat is er? vroeg mama beer.
Ik heb zo’n buikpijn zei Beertje…..mama beer begreep nu dat Beertje…van de honing had gesnoept.
Ja, dat komt er van, zei mama, als je veel te veel honing op eet.
Je weet dat het niet mag en nu heb je dus buikpijn.
Niet meer doen dus hoor, zei mama beer. En Beertje…beloofde dat hij het nooit meer zou doen.
Mama zal een lekkere warme kruik maken, die kun je dan tegen je buikje aanleggen dan zal het snel weer over zijn.
Mama ging glimlachend naar beneden. En Beertje wist, dat hij nooit meer van de honing zou snoepen.


© 2005                                       Patricia.